Το φως του κεριού έχει παίξει σημαντικό ρόλο μέσα στην ιστορία των αιώνων.Το πιο πιθανόν είναι τα κεριά να εφευρέθηκαν πρώτα στην Ιταλία, όπου η χρήση τέτοιας πηγής φωτός αναφέρεται από την εποχή των Ετρούσκων.Τα πρώτα κεριά κατασκευάζονταν από στέαρ , ζωικό λίπος , φυτικό λάδι και άλλα παρόμοια υλικά.

Την εποχή του μεσαίωνα τα κεριά kατασκευάζονταν κρεμώντας βαμβακερά ή λινά φυτίλια σε ξύλινους ράβδους και βουτώντας τα μέσα σε λιωμένο λίπος ή παραφίνη τ’αφηναν να στάξουν. Αυτή η διεργασία επαναλαμβανόταν έως ότου το κερί αποκτήσει το επιθυμητό πάχος.Τα φθηνά κεριά που κατασκευάζονταν με αυτή τη μέθοδο χρησιμοποιούνταν κυρίως από τον αγροτικό πληθυσμό.Τέτοια κεριά ήταν φτωχής ποιότητας. Κεριά από μελισσοκέρι χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικούς σκοπούς και από τους πλουσίους.

Τα κεριά πρέπει να κατασκευάζονται από πλήρως καύσιμο υλικό πού λιώνει εύκολα. Η λιωμένη ουσία (παραφίνη) απορροφάται από το φυτίλι και "ταίζει" τη φλόγα. Το φυτίλι είναι κατασκευασμένο από πλεκτές ή υφαντές ίνες βαμβακιού. Πρέπει να καίει σταθερά και το πάχος του να είναι ανάλογο της ποσότητας της παραφίνης.


Μέθοδοι κατασκευής κεριών :

Με τράβηγμα - με το χέρι - βουτηχτά - με καλούπια - πρεσσαριστά.

Τραβηχτά κερια κατασκευάζονται τραβώντας ένα μακρύ φυτίλι μέσα σε λιωμένη παραφίνη έως ότου αποκτήσει τοι επιθυμητό πάχος.Κατόπιν κόβεται σε κομμάτια.Αυτή η τεχνική έχει στην ουσία εξαφανιστεί.

Χειροποίητα κεριά με τον παραδοσιακό τρόπο κατασκευής φτιάχνονται πλέον συνήθως μόνο τα μελισσοκέρια. Το βασικό συστατικό αυτών των κεριών είναι μελλισοκέρι αναμιγμένο με σκληρυντικό και στερεή παραφίνη.Το μίγμα θερμαίνεται στους 40-42 βαθμούς κελσίου για να είναι ευκολόπλαστο.Μια μάζα κεριού σταθερού βάρους ζυμώνεται τελείως.Μια διαδικασία η οποία δίνει στο κερί την μαρμάρινη εμφάνιση του.Το κερί παίρνει το προσωρινό του σχήμα, διατρυπάται για να περαστεί το φυτίλι και κατόπιν παίρνει το τελικό του σχήμα με μιά διαδικασία που απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία.

Χαρακτηριστικά :

Μαρμάρινη επιφάνεια.

Τα κεριά αυτά μπορούν να γίνουν κατά παραγγελία

 

Η τεχνική των βουτηχτών κεριών απαιτεί το κόψιμο των φυτιλιών στο απαιτούμενο μάκρος και την τοποθέτηση τους σε ειδικά κρεμαστάρια.τα φυτίλια κατόπιν βυθίζονται σε δεξαμενή με το λιωμένο υλικό στην θερμοκρασία των 80ο κελσίου.Τα κεριά πρέπει να βουτιούνται μια φορά για κάθε χιλιοστό της διαμέτρος τους με μικρές παύσεις ώστε η παραφίνη να μπορέσει να σταθεροποιηθεί.

 

Χαρακτηριστικά :

Αυτή η μέθοδος μπορέι να χρησιμοποιηθεί μόνο για την κατασκευή κυλινδρικών κεριών.

Τα βουτηχτά κεριά είναι ασυνήθιστα γερά εξ'αιτίας των πολλών στρωμάτων τους.

 

 

 Η μέθοδος των καλουπιών είναι ίσως η πιό κλασική τεχνική κατασκευής κεριών πρός το παρόν.Το βασικό υλικό είναι ένα υγρό μίγμα, συνήθως απο παραφίνη, στεατίνη και σκληρυντικά, που θερμαίνεται πάνω απο τους 100 βαθμούς κελσίου. Τα καλούπια είναι φτιαγμένα μέσα σε μεταλικούς δίσκους.Το φυτίλι τεντώνεται διαμέσου του καλουπιού πριν χυθεί μέσα το μίγμα. Τα κεριά αφήνονται να στερεοποιηθούν και να κρυώσουν πριν βγούν απο τα καλούπια. Τα φυτίλια , που είναι σε κουβαρίστρα κάτω απο τους δίσκους, τραβιούνται πρός τα πάνω έτσι ώστε τα καλούπια να είναι έτοιμα να χρησιμοποιηθούν ξανά.Λαστιχένια καλούπια απο σιλικόνη χρησιμοποιούνται για την κατασκευή κεριών με ειδικά σχήματα όπως π.χ. κεριά σε σχήμα Χριστουγενιάτικου δένδρου.

Χαρακτηριστικά :

Κεριά όλων των μορφών μπορούν να κατασκευαστούν με αυτή την τεχνική

Τα κεριά από καλούπια είναι πολύ καλής ποιότητας.

 

Η μέθοδος του πρεσαρίσματος είναι η πιό σύγχρονη τεχνική κατασκευής κεριών. μεγάλες μηχανές χρησιμοποιούνται για την μετατροπή ζεστού μίγματος υγρής παραφίνης σε σκόνη.Αυτή η σκόνη κατόπιν πρεσάρεται σε διάφορες μορφές κάτω απο υψηλή πίεση. Μετά τα κεριά βυθίζονται σε υγρή παραφίνη για να γινουν ωραία και λεία και κατόπιν εμβαπτίζονται στο λουτρό χρώματος. Στα περισσότερα κεριά η σκόνη πρεσάρεται γύρω απο το φυτίλι. Ωστόσο σε ορισμένα κεριά το φυτίλι διαπερνάται σε αυτά μετά την κατασκευή τους.

Χαρακτηριστικά :

Κεριά όλων των μορφών μπορούν να κατασκευαστούν με αυτή την τεχνική , ακόμα και σφαιρικά.

Υψηλή ικανότητα παραγωγής, εφόσον δεν χρειάζεται χρόνος για να κρυώσουν τα κεριά.